Psycholog szkolny prowadzi szereg różnorodnych działań takich jak: diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów. 

Zajmuje się także rozwiązywaniem problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu szkoły. Podejmuje również działania z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży. Dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem oraz organizuje wsparcie dla rodziców i nauczycieli.

Godziny Pracy

Poniedziałek  12.30 – 16.00 

Wtorek 8.00 – 12.30 

Środa 9.00 – 13.30  

Czwartek  8.00 – 11.30

Piątek 11.30 – 15.30

Konsultacje dla rodziców

Pierwsza środa miesiąca  17.00 – 19.00 

Zajęcia z  Naszym Psychologiem

• najważniejszym zadaniem w pracy psychologa szkolnego są działania na rzecz prawidłowego rozwoju psychicznego dzieci przy współpracy z rodzicami, pedagogiem, wychowawcami i instytucjami świadczącymi pomoc dzieciom oraz tworzenie klimatu do prawidłowego rozwoju osobowości uczniów.

  TERAPIA PSYCHOLOGICZNA

  Jest formą dialogu pomiędzy dzieckiem, opiekunem, a terapeutą. Ze względu na specyfikę świata młodego człowieka psychoterapia dzieci i młodzieży różni się nieco od pracy z dorosłymi i wyróżnia się:

  • dostosowaniem metody pracy do etapu rozwojowego dziecka

  • stałą współpracą z rodzicami lub opiekunem

  • włączaniem w sesje zabaw terapeutycznych, ruchu, rysunku, muzyki

  Psychoterapia może pomóc dziecku w wielu obszarach jego funkcjonowania, takich jak:

  • lepsza jakość relacji z dorosłymi i rówieśnikami

  • rozwijanie świadomości swoich emocji oraz odnajdowanie bezpiecznych form ich wyrażania

  • budowanie świadomości ciała oraz obrazu siebie, które przekładają się na poczucie pewności i własnej wartości

  • pokonywanie trudności i rozwijanie własnych zasobów

  • obniżenie lęku, frustracji, agresji, nieśmiałości oraz dostęp do nowych możliwości

  Psychoterapia dzieci jest szczególnie pomocna w przypadkach:

  • występowania różnego rodzaju zaburzeń (np. emocjonalnych, zachowania, rozwojowych, więzi)

  • trudności związanych ze zmianą sytuacji życiowej dziecka (np. przeprowadzka, rozwód, choroba lub śmierć członka rodziny)

  • problemów w funkcjonowaniu dziecka w jego środowisku (np. trudności szkolne, nieśmiałość, apatia, bunt)

  Cele ogólne:

  Zajęcia mają na celu poprawę funkcjonowania emocjonalnego i społecznego, niwelowanie zachowań społecznie niepożądanych, pokazywanie sposobów radzenia sobie w kontaktach z innymi dziećmi oraz wypracowanie tolerancji na błędy i niepowodzenia, doskonalenie umiejętności społecznych przez modelowanie zachowań

  Cele szczegółowe (w zależności od potrzeb):

  • wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa

  • obniżenie poczucia niepokoju i napięcia

  • wdrażanie do samodzielnego wykonywania czynności

  • kształtowanie kontaktów społecznych

  • pomoc w uwalnianiu się od zachowań niepożądanych

  • nauka umiejętności przebywania w grupie oraz opanowania umiejętności wspólnej zabawy i pracy

  • wykształcenie motywacji do komunikowania się

  • wzbudzanie zainteresowania otoczeniem

  • poprawa umiejętności spostrzegania, odbioru i przetwarzania informacji napływających z otoczenia

  • zmniejszanie i redukowanie zachowań utrudniających naukę

  • budowanie poczucia własnej wartości

  • pozytywne wzmacnianie osiągnięć

  • nauka aktywnej komunikacji jako sposób na wyrażanie emocji

  • nauka i modelowanie zachowań pożądanych

  • ćwiczenia rozwijające sferę emocjonalno- uczuciową

  • uczenie przestrzegania zasad i norm obowiązujących w sytuacjach grupowo-społecznych

  • wypracowanie tolerancji na błędy i niepowodzenia

  • uczenie zdolności przewidywania konsekwencji różnych zachowań

  ZAJĘCIA GRUPOWE DLA DZIECI PRZEJAWIAJĄCYCH TRUDNOŚCI W ZACHOWANIU

  Zajęcia grupowe mają na celu głównie: kształtowanie adekwatnej samooceny u dzieci, niwelowanie i zapobieganie agresji, rozwijanie kompetencji społecznych, współpracy oraz sposobów na radzenie sobie z silnymi emocjami: stresem, złością, lękiem. Uczniowie mają okazję ćwiczyć metody rozwiązywania konfliktów, sposoby wchodzenia w prawidłowe relacje z rówieśnikami,  uczą się rozpoznawać związki pomiędzy zachowaniem, myślami oraz emocjami swoimi i innych ludzi, a także rozwijać swój twórczy potencjał. Zajęcia mają charakter ustrukturalizowanych spotkań grupowych, na które składają się odpowiednio dobrane gry, zabawy i ćwiczenia grupowe. Każde spotkanie ma swój cel, aktywność uczniów jest podporządkowana celom korygującym. Dzieci uczą się przez doświadczenia- grupa stanowi terytorium do nabywania nowych doświadczeń i eksperymentowania.

  Cele ogólne:

  • rozwijanie u dzieci umiejętności  potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie oraz do rozwiązywania problemów

  • wzmacnianie poczucia własnej wartości

  • nauka dobrej, rozwijającej zabawy

  • stymulacja rozwoju emocjonalnego dzieci

  •  stworzenie okazji do przepracowania sytuacji trudnych pod katem emocjonalno-społecznym

  • budowanie pozytywnego obrazu siebie

  • modelowanie zachowań

  • praktykowanie z dziećmi treningów relaksacyjnych

  • wspomaganie rozwoju wewnętrznego

  • uczenie sposobów radzenia sobie z uczuciem złości, obniżonego nastroju, lęku

  • udzielanie pomocy dzieciom, które doświadczały lub doświadczają przemocy  w rodzinie

  • odczuwają nieustający niepokój, mają trudności z nauką lub inne problemy w szkole

  ZAJĘCIA  TERAPEUTYCZNE

  – rozumiane jako  tworzenie   możliwości   odreagowywania  emocji i napięć powstających na skutek wzrastania w urazowym otoczeniu, a także na skutek niepowodzeń szkolnych i społecznych oraz uzyskanie korekcyjnych doświadczeń   emocjonalnych pozwalających na zmianę wzorców zachowań i zmianę sądów poznawczych w  trakcie uczestnictwa w zajęciach.

  Cele szczegółowe:

  • stymulacja rozwoju emocjonalnego dzieci

  • stworzenie okazji do przepracowania sytuacji trudnych pod katem emocjonalno-społecznym

  • budowanie pozytywnego obrazu siebie

  • zwiększenie poczucia własnej wartości

  • modelowanie zachowań

  ZAJĘCIA EDUKACYJNE

  – pozwolą  zdobyć  dzieciom  wiedzę  o  problemach  będących podstawowymi i aktualnymi dla grup.

  Cele szczegółowe:

  • wzajemne poznanie się, integracja grupy

  • wytworzenie atmosfery bezpieczeństwa, zaufania i wsparcia

    ustalenie reguł i norm grupowych

  • nabywanie umiejętności wyrażania uczuć

  • rozpoznawanie emocji u siebie i innych

  • rozwijanie umiejętności udzielania informacji zwrotnych

  • uświadomienie sobie, że uczucia mogą się zmieniać

  • ćwiczenie umiejętności koniecznych do wzięcia   odpowiedzialności za swoje zachowanie w kontaktach z innymi i do panowania nad tymi zachowaniami

  ZAJĘCIA ROZWOJOWE

   – oznaczają one nabywanie podczas zajęć  umiejętności społecznych przydatnych w radzeniu sobie  z  posiadanymi problemami, które  służyć będą jego rozwojowi społecznemu i osobistemu.

  Cele szczegółowe:

  • stymulacja koncentracji uwagi

  • stymulacja umiejętności grafomotorycznych

  • rozwijanie twórczego myślenia

  • stymulacja umiejętności współdziałania i współpracy

  • analiza ćwiczonych umiejętności

  • rozbudzanie gotowości do swobodnego wypowiadania się

  • wdrażanie do samodzielność

  Zalety pracy w grupie:

  • większa ilość osób zachęca do wprowadzania zmian

  • może być odpowiednikiem szerszego środowiska społecznego

  • daje poczucie przynależności

  • skupia dzieci mające podobne problemy

  Metody pracy: krąg, burza mózgów, socjodrama (odgrywanie ról), rundka, elementy arteterapii i muzykoterapii (w zależności od indywidualnych potrzeb), psychodrama, pantomima, gry i zabawy ruchowe oraz psychologiczna, ćwiczenia i techniki wyobrażeniowe, dzielenie się własnym doświadczeniem, poszukiwanie wspólnych konstruktywnych rozwiązań poprzez stosowanie różnorodnych technik

  Formy pracy: praca grupowa

  ZAJĘCIA DLA DZIECI ZDOLNYCH

  Podstawę programu stanowią metody poszukujące, w szczególności czynnościowe (najlepsze dla wykorzystania aktywności, spontaniczności i twórczości dziecka). Wymagają od dziecka uczenia się podczas działania, któremu towarzyszą różne czynności umysłowe, wykorzystują doświadczenia dziecka, angażują jego sferę intelektualną, odwołują się do wyobrażeń i wdrażają do współpracy.

  Ćwiczenia mają zróżnicowany charakter począwszy od zabaw intelektualnych, aż po różnego rodzaju formy ekspresji. Doskonalą m in.: zdolność abstrahowania, kojarzenie odległych faktów, rozumowanie dedukcyjne i indukcyjne, metaforyzowanie i transformowanie.Główną oś  programu stanowią ćwiczenia rozwijające umiejętność twórczego myślenia.Zajęcia zachęcają do planowania, przewidywania i podejmowania pomysłów. Pogłębiają wiedzę dziecka, jego rozumienie, usprawniają analizę, syntezę i ocenę. Kształcą giętkość, płynność i oryginalność myślenia. Zwiększają umiejętność badania i rozwiązywania problemów.

   Cele ogólne: rozwijanie zdolności ogólnych oraz elementarnych zdolności twórczych

  Cele szczegółowe:

  • rozwój zdolności poznawczych i  intelektualnych

  • stymulacja inteligencji emocjonalno – społecznej

  • umiejętność współpracy grupowej

  • budowanie  motywacji do nauki

  • doskonalenie technik uczenia się, zapamiętywania i koncentracji uwagi

  • stymulacja percepcji wzrokowej i słuchowej

  • stymulacja umiejętności grafomotorycznych

  • rozwijanie twórczego myślenia;

  • zwiększenie umiejętności współdziałania i współpracy

  • wzmacnianie poczucia własnej wartości i sprawczości

  • wywoływanie ekspresji emocji i twórczości

  • rozwijanie myślenia twórczego 

  Przykładowy program zajęć:

  • wykorzystywanie różnorodnych możliwości i okazji do indywidualizacji pracy w toku normalnie, powszechnie stosowanych form pracy

  • przydzielanie trudniejszych zadań do rozwiązywania podczas pracy zbiorowej i indywidualnej

  • stwarzanie okazji do swobodnego wyboru trudniejszych zadań i swobodnej decyzji w podejmowaniu zadań dodatkowych

  • organizowanie pracy w małych grupach

  • dobór grup na zajęciach pod względem poziomu możliwości i uzdolnień dzieci lub pod względem rodzaju zainteresowań

  • stawianie pytań problemowych pobudzających myślenie twórcze i krytyczne

  • wskazywanie dodatkowych źródeł wiedzy i inspirowanie do korzystania z nich

  • stopniowe zwiększanie wymagań

  • przydzielanie dodatkowych ról mobilizujących do wysiłku intelektualnego i zaangażowania;

  Dzieci uczą się rozpoznawać własne i cudze emocje

  Spodziewanym efektem programu jest uświadomienie dzieciom jak wiele radości i satysfakcji daje twórcza praca, Uświadomienie, że każdy jest osobą zdolną do tworzenia dzieł niezwykłych i niepowtarzalnych a także uświadomienie, że warto pracować razem, że każdy posiada w sobie niezwykłe możliwości i zdolności trzeba tylko chcieć je w kimś zauważyć.

   Metody pracy: aktywizujące, integracyjne w pracy z grupą- pedagogika zabawy,  twórczość i techniki plastyczno-techniczne, zabawy rytmiczno‑ruchowo‑słuchowe, praca indywidualna, łamigłówki, zagadki, pokaz, rundka, ćwiczenia koncentracji uwagi, percepcji wzrokowej i słuchowej, stymulacja umiejętności grafomotorycznych oraz ćwiczenia usprawniające koordynację wzrokowo- ruchową i orientację przestrzenną, elementy arteterapii i muzykoterapii, gry i zabawy ruchowe, ćwiczenia i techniki wyobrażeniowe,